Kunstenaars zijn in staat zijn om gevoel en verbeelding te geven aan een tijdsbeeld, een onderwerp, een vrij denken. Begin tweeduizendtwintig besluit ik de stoute schoenen aan te trekken en een aantal kunstenaars op een shortlist te zetten die ik wil fotograferen. Ik stel hen voor af te spreken bij hen thuis, op hun atelier. Liefst beide. Zonder vooropgesteld doel, zonder gespreksonderwerp. De eerste die ik benader is de Amersfoortse kunstenaar Atze Haytsma. Een gelouterd beeldhouwer, maar ook dichter en begenadigd fotograaf. Op een koude maandagmorgen begin februari 2020 bel ik om half 11 aan. De koffie ruikt goed. Het gesprek gaat vanzelf. De tijd vliegt, want twee uur later pak ik noodgedwongen mijn fiets naar mijn volgende afspraak in de stad. De rest is geschiedenis. Dank je wel Atze. Als je op een van de foto’s hierboven klikt, krijg je de serie te zien.