Verborgen leegte
Amersfoort, 9 april 2024
De bouwwoede in Nederland is een onstuitbaar proces. Het landschap raakt versnipperd. Weidsheid wordt een schaars goed. Ik zie de Verdozing met lede ogen aan. Leegte om je heen heeft iedereen op gezette tijden nodig. Daarom leg ik deze lege plekken vast. Om te laten zien dat wij zuinig moeten zijn op de verstilling en leegte in het landschap dat er nu nog is. Ik heb er een verhaal over geschreven.
De tekst kun je ook hieronder lezen.
VERBORGEN LEEGTE
De bouwwoede in Nederland is een onstuitbaar proces. Het landschap raakt versnipperd. Weidsheid wordt een schaars goed. Fotograaf Frans Kanters ziet dit met lede ogen aan. Daarom legt hij deze lege plekken vast. Zoveel als mogelijk. Nu het nog kan.
Beeld en tekst Frans Kanters
Een landschap met een horizon. Dat je zomaar om de hoek kunt ervaren. Liefst met een woest zwerk erboven. Een met wolken bezwangerde lucht waardoor de foto extra zeggingskracht krijgt. De kim zo laag mogelijk en geen storende elementen tussen standplaats en vergezicht. Dit is de ideale landschapsfoto van fotograaf Frans Kanters.
Sinds 1990 is Frans een moment-ervaringsdeskundige als het op leegte met horizon aankomt. Anno 2024 is dit beeld anders. Hij moet zijn best doen om de leegte te kunnen zien. Want deze verdwijnt uit het Nederlandse landschap. En rap ook. De grootste boosdoener hiervan is de ongeremde bouwwoede in Nederland met als resultaat grote dozen in het landschap. Een bijna onuitputtelijke hoeveelheid vierkante meters wordt elk jaar uit de grond gestampt. Strak vormgegeven, maar oersaaie kolossale gebouwen zijn het resultaat. Dit fenomeen verkracht het landschap. Rijdend over een willekeurige (snel)weg in Nederland is het fijn om tussen twee stukken bebouwing leegte in het landschap te ervaren. Dit geeft rust. Is er dan geen weidsheid meer te ontdekken? Jawel, maar je moet er je best voor doen en goed zoeken. Veelal aan de randen van ons land is deze leegte nog te vinden.
Een leeg landschap geeft oerkracht, vindt Frans. “In een wereld van vluchtigheid en continu wisselend beeld is het belangrijk om een moment van rust te kunnen voelen en ervaren. Het laat mij even stilstaan. Bij mensen, bij gebeurtenissen of bij mijzelf. Het geeft tijd om na te denken over de weg die ik volg. Het maakt duidelijk waar ik mee bezig ben en of ik daarmee mijzelf voldoende voed. Dit werkt louterend voor mijn ziel en maakt mij weerbaarder. Op deze momenten voel ik zelf dat ik van betekenis ben. Dit is een van de redenen om op zoek te gaan naar verborgen leegte en deze vast te leggen. Omdat ik denk dat meer mensen hier energie uit kunnen putten, deel ik het.”
Het is een van de redenen waarom Frans fotograaf is geworden. Verborgen leegte laat zich het beste zien in zwart-wit foto’s, vindt hij. Omdat de kijker zelf de vertaling naar kleur maakt, komt het beeld intenser binnen. De beeldserie op de volgende pagina’s omvat 9 beelden en is een dwarsdoorsnede van zijn oeuvre dat hij de afgelopen 25 jaar heeft vastgelegd.
Fotograaf Frans Kanters (1964) werkt sinds 2007 stoïcijns aan beeldseries met terugkerend thema Verborgen Leegte. In 2021 mondde dit uit in deelname aan een tweetal tentoonstellingen in twee verschillende musea. Frans heeft in 2021 tevens in eigen beheer het fotoboek getiteld In Stilte uitgegeven met louter landschappen (ISBN 9 789082 368024).