Een klooster en haar bewoners geeft mij een gevoel van rust en stilte. Het ademt aandacht uit. En tijd nemen voor contemplatie. Dit spreekt mij ook aan in de Zusters van Onze Lieve Vrouw van Amersfoort. Op een prachtige zonnige ochtend begin juni 2016 mocht ik een tweetal zusters van dit klooster portretteren. Dit moest plaatsvinden in een vergaderzaal met een in het oog springend systeemplafond. Ik raak in paniek want hier kan ik geen enkel mooi beeld maken. Na overleg met de contactpersoon van het klooster kan het gelukkig anders. Fijn dat deze man mij snapt. Het werd een bijzondere ontmoeting met deze zusters. Zonder veel woorden begrepen wij elkaar. Wat mij direct trof was de kalmte die van hen beiden uitstraalde. Rust en een wijze kijk op het leven en de dagelijkse dingen. Ik zag in hun gezicht een intrigerend levensverhaal. Ik mag hen portretteren in de kerk en in het klooster. Halverwege mijn tocht in de ochtend krijg ik een bericht van een van de medewerkers. Of ik niet zomaar wil weggaan als ik klaar ben met de opdracht want een van de twee zusters wil mij graag gedag zeggen. En zo geschiedde.

Diezelfde dag mocht ik aan het einde van de middag nog een keer terugkomen om een kerkdienst bij te wonen en een aantal beelden te maken. Wederom bijzonder.

Als je op een van de foto’s hierboven klikt, krijg je de rest van de serie te zien.