Kattebelletje

17 juni 2015:

Afgelopen woensdagochtend neem ik de vroege boot naar Texel, dat is om 8:30 uur aanschuiven in de haven van Den Helder. Er staan weinig auto’s. Een meeuw paradeert lustig tussen die paar wagens, alsof het nu mag, kan. De boot meert aan. Elke keer als ik weer de veerboot oprij voel ik een brok in mijn keel. Kan het niet wegstoppen, ontkennen. Eenmaal op het dek overvalt het prachtige licht op het Wad. Een beetje mistig nog, de zon doet haar best door de minimale bewolking heen te prikken. De meeste reizigers zijn nog een beetje slaperig. Er hangt een aangename stilte op de boot. Langzaam glijdt zij de weidsheid van de zee tegemoet. Als een lichtvoetige danseres. Het Marsdiep is nog in alle rust. Dit mag de hele dag duren. Eenmaal op het eiland het eerste belletje. Of ik een doos extra boeken wil afleveren bij Mantje Texel in Den Burg. Zo leuk, en blij mee, want mooie plek, fijne en eerlijke mensen. Meteen maar afgesproken om er 12 te signeren, en bij de twee kassa’s op de begane grond te leggen. Dit is de beste plek voor je boek. Wederom blijdschap. Maar eerst naar Julia en Theo Timmer van boekhandel Het Open Boek aan de de Binnenburg. Alleen het adres al. Moet altijd denken aan Floris en Sindala bij het horen van deze straatnaam, weet niet waarom. De ontvangst is zoals altijd hartelijk. Of ik koffie wil. Graag. Die wordt rap gehaald bij de buurman. De werkelijk perfecte kop is als een cadeau. Het tafeltje in het kleine museum achter in de winkel niet minder. Kan er uren zitten. Julia kijkt toe, ik signeer. Doe er meteen een doosje extra boeken bij. Deze worden op stock gelegd in het magazijn, tussen een van de boeken van Jan Wolkers en de nieuwe van Dros. Voorwaar geen slechte plek. Het beeld & gedichtenbundeltje in Het Open Boek gaat namelijk hard als er een handtekening en kattebelletje van de auteur in staat geschreven. “Zet er maar Zomer 2015 in, en je naam natuurlijk”, zegt Julia. De Haan van Jan Wolkers kijkt toe. Alweer. Ook nu vindt hij dat het meer dan goed is. Geruststellende gedachte. Julia legt de set naast de kassa, de beste plek natuurlijk, alweer. Plotseling een klant. Bij afrekenen een korte intro over die mooie beelden van Texel omlijst met gedichten. Daar gaat weer een exemplaar. Nog even kijken hoe de ansichten erbij staan. Heel best. Op naar nog twee signeer sessies, in een paar panden verder in Den Burg. Dan naar Den Hoorn. Onderweg naar de laatste afspraak nog even langs bij Ecomare, een andere trouwe klant van het boek. Het doosje daar is bijna leeg. En de zomer moet nog beginnen. Afsluitend bezoek ik een goede vriend die toevallig ook op het eiland is. Een mooi gesprek ontstaat onder genot van een goede maaltijd en glas bier bij paviljoen Paal 12. Een soort goed bewaard geheim deze plek. Een dag om fijn op terug te kijken.

error: Content is protected !!