Rondlopend op straat in een stad, onderweg zijn in het buitengebied. De beelden liggen voor het grijpen, het vinden. En elk beeld verteld een eigen verhaal. Deze beeldserie laat een aantal ontmoetingen en beeldverhalen zien. Op de foto mensen, mensen en nog eens mensen. Zoals de ‘Vogelman’ die ik in IJmuiden in het voorjaar van 2009 aantref. De plek heet De Kop van de Haven. Ik kom er graag. Een machtig gezicht, de schepen die passeren, de bedrijvigheid van een haven pal voor je neus. Er ligt een kolossaal booreiland aan de overkant. Links van mij is de veerhaven voor de boot naar Schotland. Terug naar de vogelman. Hij komt hier een aantal maal per week de meeuwen voeren. Het verzamelde oude brood is in kleine vierkanten stukjes gesneden. Dat voert namelijk handiger, zo leer ik van hem. Hij heeft een aantal zakken bij zich. De eigenlijke reden van deze activiteit is dat zijn echtgenote daardoor buiten komt. Zij zou anders binnenblijven. De meeuwen kennen hem inmiddels. De vogels weten exact wanneer hij komt, en staan geduldig te wachten. Er zitten flinke jongens tussen. En die kunnen behoorlijk uithalen met hun scherpe snavel. Desondanks is hij niet bang voor de beesten. Hij kent ze bijna allemaal. Ze eten uit zijn hand. Een wonderlijk schouwspel. Ik mag hem fotograferen, en hij verteld zijn verhaal. Op deze manier ontstaan mijn beeldverhalen. Rondrijdend door het prachtige Nederland. Ontmoetingen die mij bijblijven, ook na jaren later. Het is een serie van evenveel verhalen als beelden, waarbij het moment de inhoud bepaalt. Een serie beelden die mij na aan het hart ligt.